mwindjî 1 : v. tr., manger.
Ille è mwindjî dès crompîres. ‘Elle a mangé des pommes de terre’. Leu pyanô êrt mwindjî dès vêrs. ‘Le piano était vermoulu.’
V. fourmwindjî, mwindjeû, mwindjeûse, mwindjî 2, r(eu)mwindjî.
mwindjî 1 : v. tr., manger.
Ille è mwindjî dès crompîres. ‘Elle a mangé des pommes de terre’. Leu pyanô êrt mwindjî dès vêrs. ‘Le piano était vermoulu.’
V. fourmwindjî, mwindjeû, mwindjeûse, mwindjî 2, r(eu)mwindjî.